Po wsch. stronie Al. Ujazdowskich znajdują się parki. Pierwszym, usytuowanym za skrzyżowaniem z ul. Agrykoli, jest liczący obecnie 4,6 ha Ogród Botaniczny Uniwersytetu Warszawskiego założony w tym miejscu w 1818 r. przez prof. Michała Szuberta. Ogród prezentuje blisko 7000 roślin, w tym ok. 1000 gatunków i odmian drzew i krzewów. Ekspozycja ułożona jest działami (np. rośliny chronione, szklarniowe, użytkowe) oraz w grupy ekologiczne (zespoły roślin występujące w warunkach naturalnych). W Ogrodzie znajdują się pomniki zasłużonych dla niego naukowców Michała Szuberta i Jakuba Wagi (obydwa wg proj. Ferdynanda Jarochy) oraz pozostałości zrębów Świątyni Opatrzności, która miała tu powstać po 1792 r. wg proj. Jakuba Kubickiego jako wotum za uchwalenie Konstytucji 3 maja. Realizacja świątyni nie została jednak nigdy dokończona (pomniejszoną czterokrotnie jej wersję zrealizowano natomiast w 1837 r. w Mokobodach na Podlasiu). Koło wejścia głównego do Ogrodu znajduje się zbudowane w łatach 1819-25 wg proj. Christiana Piotra Aignera Obserwatorium Astronomiczne.
Łazienki Królewskie – 1. Obserwatorium Astronomiczne 2. Stara Pomarańczarnia 3. Wodo-zbiór 4. Biały Domek 5. Nowa Kordegarda 6. Pałac Na Wyspie 7. Wielka Oficyna 8. Stara Kordegarda 9. Pomnik króla Jana III Sobieskiego 10. Ermitaż 11. Pałac Myślewicki 12. Teatr Na Wyspie 13. Nowa Pomarańczarnia 14. Świątynia Egipska 15. Belweder 16. Świątynia Diany 17. Pomnik Fryderyka Chopina
Za Ogrodem Botanicznym wchodzimy do Łazienek Królewskich. Jest to liczący blisko 74 ha zespół pałacowo-ogrodowy założony i ukształtowany w XVII-XIX w. Początkowo pełnił funkcję zwierzyńca i miejsca łowów książąt mazowieckich. W XVII w. ówczesny właściciel Stanisław Herakliusz Lubomirski wzniósł na wyspie otoczonej kanałami wodnymi barokowy pawilon – Łazienki (zachowane są niektóre jego pomieszczenia: Pokój Kąpielowy i Pokój Bachusa), a w jego pobliżu inny pawilon zwany Ermitażem. Po 1864 r., gdy właścicielem parku stał się król Stanisław August Poniatowski, teren uporządkowano i przekształcono przeprowadzając alejki i aleje, nowe kanały, mostki, altanki oraz dobudowując liczne obiekty murowane (m.in. Biały Domek, pałac Myślewicki, Wielką Oficynę i Amfiteatr). Przebudowano też same Łazienki na letnią rezydencję mieszkalną. Budynek został znacznie powiększony, otrzymał nową elewację zewnętrzną i szereg sal reprezentacyjnych z bogatym wyposażeniem (m.in. Salę Balową, Galerię Obrazów, Rotundę) – odtąd zwany pałacem Na Wyspie. Za czasów króla Stanisława Augusta Poniatowskiego Łazienki tętniły życiem: odbywały się tu liczne widowiska, urządzane były słynne „obiady czwartkowe”, spotykali się tu działacze narodowi, naukowcy i przedstawiciele świata kultury. W 1817 r. zespół pałacowo-ogrodowy został sprzedany carowi Aleksandrowi I. W latach 1817-19 część obiektów przebudowano i wyłączono obszar o pierwotnej pow. 10 ha z przeznaczeniem na Ogród Botaniczny. W czasie II wojny światowej pałac Na Wyspie został przez hitlerowców spalony i przygotowany do wysadzenia (wykonano ok. 1000 otworów na dynamit). Po odrestaurowaniu w latach powojennych zespół pałacowo-ogrodowy pełni funkcje muzealne i wystawiennicze: pałac Na Wyspie (muzeum wnętrz), Amfiteatr ze sceną na wyspie (spektakle), Biały Domek (wnętrza), Stara Pomarańczamia (Teatr Stanisławowski i Galeria Rzeźby Polskiej), pałac Myślewicki (obecnie obiekt reprezentacyjny), Podchorążówka (Muzeum Ignacego Jana Paderewskiego i Wychodźstwa Polskiego w Ameryce), Stara Kordegarda (wystawy czasowe), dawne Koszary Kantonistów (Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa). W parku są m.in. dwa ciekawe pomniki: barokowy króla Jana III Sobieskiego – wystawiony w 1788 r. wg proj. F. Pincka, i secesyjny Fryderyka Chopina wystawiony w 1926 r. wg proj. Wacława Szymanowskiego (projekt gotowy był już w 1904 r.). Latem przed pomnikiem odbywają się niedzielne koncerty, głównie fortepianowe. Zwiedzanie Łazienek można urozmaicić sobie przejażdżką stylową gondolą po stawie i jazdą konną.