Pałac Pod Blachą (Lubomirskich) jest częściową rekonstrukcją według obrazów Bernardo Bellotto z Canaletto, opracowaną w latach 1948-1949. Pierwotny pałac z lat 1698-1701 spalono w 1944 roku. W skarpie pod pałacem znajduje się Loża Masońska z 2-giej połowy XVII wieku.
Kościół św. Anny (pobernardyński, akademicki), powstały po 1454 roku, rozbudowywano w XVI i XVII wieku. W roku 1788 Stanisław Kostka Potocki i Chrystian Piotr Aigner zaprojektowali barokowo-klasycystyczną fasadę z rzeźbami Jakuba Monaldiego i Franciszka Pincka. W czasie budowy Trasy W-Z kościołowi groziło zawalenie z powodu osuwającej się skarpy świątynię uratowano wzmacniając skarpę żelazobetonowymi słupami. W klasztorze zachowało się sklepienie kryształowe i sala gotycka ze sklepieniem na jednym słupie (powstała w początku XVI wieku). Kolumnada przy kościele projektu Ch. P. Aignera pochodzi z lat 1819-1821, a obecna dzwonnica jest powojenną rekonstrukcją neorenesansowej dzwonnicy, też projektu Ch. P. Aignera.
(Krakowskie Przedmieście 68)
Wśród stojących naprzeciwko dzwonnicy kamienic wyróżnia się tzw. kamienica Johna (Krakowskie Przedmieście 89), z fasadą skomponowaną w 1949 roku według obrazu Bernardo Bellotta z Canaletto z XVIII wieku. Kamienicę ustawiono na płycie Trasy W-Z, a parter i podziemia dostosowano do ruchomych schodów, zamontowanych tutaj w 1949 roku. W latach 1947-1949 zrekonstruowano także sąsiednią późnobarokową kamienicę Prażmowskich (pierwotna z końca XVIII wieku). Na rogu ulicy Miodowej stoi Dom Roeslera i Hurtiga (Krakowskie Przedmieście 79), będący częściową rekonstrukcją budynku wystawionego w latach 1784-1785 przez architekta Szymona Bogumiła Zuga.
Kamienice przy Krakowskim Przedmieściu (27-71) powstały w latach 1948- 1951 jako „Osiedle Krakowskie Przedmieście”. Stylizowane pseudo-zabytkowe fasady w typowy dla realizmu socjalistycznego sposób imitują zburzone w latach 1939- 1944 kamienice z końca XVII i XVIII wieku. Przy wylocie ulicy Koziej, na rogu ulicy Trębackiej znajduje się budynek Generalnej Prokuratury, który nawiązuje do wypalonej w latach 1939-1944 tzw. Poczty Saskiej z końca XVIII wieku (lub Pałacu Wessla).
Neorenesansowy gmach Resursy Obywatelskiej (Krakowskie Przedmieście 64) powstał w latach 1860-1861 według projektu Edwarda Cichockiego. Spalony w 1944 roku, został odbudowany z przeznaczeniem na Dom Wczasowy. Obecnie jest siedzibą Towarzystwa Współpracy z Polonią Zagraniczną „Polonia”. Sąsiaduje z budynkiem Res Sacra Miser, który także jest częściową rekonstrukcją budynku karmelitanek bosych z XVII wieku (projektu Jana Baptysty Gisleni). Od roku 1818 był własnością Warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności, dla którego Antoni Corazzi przebudował w 1819 roku mieszczącą się tu kaplicę z żeliwną konstrukcją. Obecnie budynek jest siedzibą Zrzeszenia Katolików „Caritas”. Na skwerze stoi barokowy posąg Matki Boskiej Passawskiej z 1683 roku, wzniesiony przez Józefa Szymona Bellottiego, z latarniami z około 1880 roku projektu Józefa Dietricha.