Trakt Królewski, a także Aleje Ujazdowskie zamyka umieszczony na ich krańcu pałac – Belweder. Zbudowany w 1659 r, pierwotnie jako willa dla kanclerza wielkiego koronnego Krzysztofa Paca. Nazwa oznacza (w tłumaczeniu z jęz. włoskiego) piękny widok. Usytuowanie obiektu na wysokiej skarpie rzeczywiście uzasadnia tę nazwę. Drewnianą zapewne pierwotną budowlę kolejni właściciele – Lubomirscy – zastąpili barokowym, murowanym, piętrowym pałacem z 2 oficynami usytuowanymi prostopadle do korpusu głównego i otaczającymi dziedziniec. Od 1767 r. pałac był własnością króla Stanisława Poniatowskiego, który w jego oficynie płn. urządził w latach 1768-83 manufakturę fajansu. Po śmierci króla pałac był własnością księcia Józefa Poniatowskiego, a następnie O. Kickiego. Po 1818 r. stał się rezydencją wielkiego księcia Konstantego i został wkrótce przebudowany wg proj. Jakuba Kubickiego. W nocy 29 listopada 1830 r. Belweder był miejscem nieudanego zamachu na wielkiego księcia Konstantego – wydarzenia zapoczątkowującego powstanie listopadowe i wynikłą z niego wojnę polsko-rosyjską 1831 r. W latach 1918-22 Belweder był siedzibą Naczelnika Państwa – Józefa Piłsudskiego, następnie prezydentów G. Narutowicza i St. Wojciechowskiego, a w latach 1926-35 ponownie rezydencją Józefa Piłsudskiego. W czasie okupacji hitlerowskiej pałac był siedzibą Hansa Franka, po wojnie rezydencją Bolesława Bieruta, a następnie przewodniczących Rady Państwa i prezydentów Polski. Obecnie jest reprezentacyjną rezydencją państwową (także otwartą okresowo placówką muzealną – wejście wyłącznie dla osób z dokumentami tożsamości na podstawie wcześniejszej rezerwacji). Belweder jest ostatnim etapem wędrówki Traktem Królewskim.