2 km na płn. – Rębowo. Wieś znana z kultywowania obrządu religijnego emaus – polegającego na zbiorowym święceniu pól, odbywającego się corocznie w pierwszą niedzielę po 24 czerwca. W okolicy duże plantacje warzywne zwłaszcza cebuli. Wzmiankowana w 1257 r. W 1320 r. książę płocki Wacław przekazał istniejący kościół bożogrobcom z Wyszogrodu.

Kościół par. pw. św. Jana Chrzciciela. Zbudowany w XVI w., przebudowany w XVII i XVIII w. Drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany z olistwowaniem. Trójnawowy z węższym, prezbiterium zamkniętym czwórbocznie. Dach dwuspadowy. Na kalenicy czworoboczna wieżyczka — sygnaturka. Wewnątrz manie-rystyczny ołtarz główny z 1 poł. XVII w. z namalowanym w 1642 r. obrazem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny (za zasłoną), barokowy ołtarz boczny (prawy) z ok. 1700 r. Obok dzwonnica drewniana z poł. XVIII w. Na cmentarzu par. murowana kaplica cmentarna z 1887 r. Liczne drewniane zagrody zbudowane w XIX w.