18 km na płd. zach. od wsi, najpierw drogą 579, następnie od Sowiej Woli drogą lokalną – Górki. Wieś znajdująca się w centrum Kampinoskiego Parku Narodowego, nieopodal kanału Łasicy, w środkowym pasie bagiennym Puszczy Kampinoskiej. W pobliskich lasach miała miejsce w kwietniu 1863 r. potyczka wojsk carskich pod dowództwem gen. Kriidenera z rozbitym kilka dni wcześniej -14 kwietnia – oddziałem powstańczym pod dowództwem Walerego Remiszewskiego. Powstańcy zostali tu ostatecznie rozbici, a pojmanych, wg miejscowej tradycji, wieszano na „Sośnie Powstańców”, która rosła do niedawna 1 km na płd. od Górek, i „Dębie Powstańców” rosnącym na polanie Wystawa.
W 1933 r. szczątki powstańców zostały uroczyście przeniesione z Górek na cmentarz parafialny w Kampinosie. 16 i 17 września 1939 r. w rejonie Górek, Posady Demboskiej i Zamościa miały miejsce ciężkie walki Wielkopolskiej Brygady Kawalerii pod dowództwem gen. Romana Abrahama z hitlerowskim najeźdźcą. Poległo ok. 800 żołnierzy polskich. Szczątki ok. 300 z nich przeniesiono w 1940 r. na nowo utworzony cmentarz w Granicy.
W Górkach znajduje się współczesny, drewniany kościół pw. Nawiedzenia Najświętszej Marii Panny. Budowę jego rozpoczęto w końcu lat trzydziestych XX w. Została przerwana z powodu działań wojennych. Zgromadzone materiały budowlane skonfiskowali Niemcy i wykorzystali do budowy magazynu w Leoncinie. Po wojnie ponownie próbowano rozpocząć budowę w 1956 r.
W związku z brakiem zezwolenia zgromadzone materiały budowlane przekazano na budową kościoła w Kazuniu. W 1976 r. postawiono w stanie surowym z przygotowanych wcześniej elementów w ciągu jednego dnia kościół, jednak bez stosownego zezwolenia. Była to reakcja miejscowej ludności na program przymusowych wysiedleń z terenu KPN, wprowadzany bez szczegółowych przepisów określających tryb i okres wykupu gruntów, miejsc przesiedleń, wielkości odszkodowań itp. Budowa ta miała zjednoczyć miejscowych wobec niepewności ich losów. Władze siłą wstrzymały budowę, a postawiony obiekt zniszczono. Sprawa odbiła się szerokim echem w kraju i poza jego granicami. W konsekwencji ustalono precyzyjny program wykupu gruntów, tryb przesiedleń, stworzono możliwość dalszego prowadzenia gospodarstw rolnych w stopniu ograniczonym i zezwolono na wybudowanie kościoła. Kościół zbudowano w latach 1977—79. Autorem projektu jest Michał Sandowicz. Konstrukcja kościoła oparta jest na stalowym szkielecie, który obłożony jest półpniami drzew. Dach wykonany jest z gontu. Bryła od frontu przypomina szałas leśny, a fasada stylizowanego orła piastowskiego. Kościół jest jednonawowy, z lekko zaznaczonym prezbiterium i podwieszonym stropem. Za prezbiterium znajduje się mała zakrystia, a nad głównym wejściem chór. Kościół jest częściowo podpiwniczony – umieszczono tam urządzenia energetyczne i ogrzewcze. Na ścianie ołtarzowej umieszczono 6 tkanin wełnianych symbolizujących chorągwie procesyjne, wykonanych pod kierunkiem Barbary Basiewicz. Tkaniny przedstawiają Romualda Traugutta, św. Wojciecha, św. Józefa, św. Stanisława ze Szczepanowa, św. Maksymiliana Kolbe i scenę Nawiedzenia Matki Boskiej przez św. Elżbietę. W ołtarzu znajduje się ekspresyjna rzeźba przedstawiająca Chrystusa na krzyżu, autorstwa Jana Płońskiego, i stół ołtarzowy wykonany z jednego pnia potężnego dębu. Drogę krzyżową stanowią klocki drzeworytnicze będące ostatnią pracą Emilii Nozko-Paprockiej. Pomiędzy poszczególnymi stacjami umieszczono zacheuszki. Z sufitu zwieszają się żyrandole metalowo-drewniane, największy ma średnicę 260 cm i waży ok. 600 kg. Na zewnątrz kościoła znajduje się drewniana rzeźba przedstawiająca Chrystusa (Ecce Homo) wykonana w 1985 r. przez Małgorzatę Tomaszkiewicz, a stanowiąca część pomnika ku czci mieszkańców Górek – ofiar II wojny światowej.
W odległości 1 km na płd. od wsi Górki leży powalona 17 maja 1984 r. przez wiatr „Sosna Powstańców”- pomnik przyrody. Miała ona pień o obwodzie 290 cm na wysokości 130 cm. Wraz Z budową kościoła zmieniono jej otoczenie wg proj. M. Sandowi-cza. Na miejscu dawnej kapliczki, obok trzech krzyży, ustawiono kamienny ołtarz i dwie drewniane kapłiczki-szałasy z figurami św. Jana Ewangelisty i Matki Boskiej.