Skrzyżowanie z drogą do Troszyna.

5 km na płn. od skrzyżowania – zespół wsi: Nowy Troszyn i Troszyn Polski.

Nowy Troszyn zwany był dawniej Troszynem Niemieckim. Utworzony został w 1759 r. po osiedleniu się tutaj mennonitów.

Dawny kościół ewangelicki, murowany, zbudowany w latach dwudziestych XX w., obecnie magazyn.

W pobliżu Nowego Troszyna rezerwat przyrody „Ławice Troszyń-skie” utworzony w 1994 r. na powierzchni 114 ha – ostoja ptaków siewkowatych: mew, rybitw i sieweczek.

W Troszynie Polskim kościół pw. św. Leonarda. Wzniesiony w 1636 r., drewniany, konstrukcji zrębowej, oszalowany z olistwowaniem. Salowy z prezbiterium zamkniętym trójbocznie. Nakryty dachami dwuspadowymi. Na kalenicy czworoboczna wieżyczka na sygnaturkę. Wewnątrz późnorenesansowe ołtarze: główny i boczny – obydwa z ok. 1640 r., oraz późnorenesansowa ambona z ok. 1640 r. Na belce tęczowej data „AD 1636”. Kościół został starannie wyremontowany na początku lat osiemdziesiątych XX w.

W odległości 4 km na płd. wsch. od Troszyna Polskiego – Nowy Wiączemin. Wieś była założona (pod nazwą Wiączemin Niemiecki ) przez mennonitów na terenie okresowo zalewanym przez wody Wisły. Gospodarstwa, dom modlitwy i cmentarz rozmieszczone tu były na kilkunastu sztucznie usypanych wzniesieniach. We wsi zachował się dom modlitwy mennonitów, zbudowany w 1938 r., murowany z cegły, nakryty dwuspadowym dachem, neoromański, obecnie kościół fil. rzymskokatolicki. Zachował się także cmentarz mennonicki, ob. zaniedbany.