5 km na płd. od skrzyżowania dróg – Kępa Polska. Wieś położona u ujścia Mołtawy do Wisły. Wzmiankowana w XIV w. jako Kępa, następnie w XVIII w. jako Kępa Nakwaska.

Kościół par. pw. św. Klemensa, murowany, późnobarokowy, wzniesiony w 1785 r. W ołtarzu głównym cieszący się lokalnym kultem obraz Zwiastowania Najświętszej Marii Panny, zwany Matką Boską Kępską z XVII w., na zasłonie którego obraz św. Klemensa. Dwa klasycystyczne nagrobki Jana i Łukasza Nakwaskich w formie stel wykonane w 1849 r. przez Jakuba Tatarkiewicza. Artysta umieścił na nich postacie żałobnic gaszących pochodnie tycia. W kościele pochowani są również Franciszek i Anna Nakwascy z Małej Wsi.

Drewniana kaplica, być może pierwotnie kostnica, zbudowana po 1874 r., usytuowana w pobliżu kościoła par. Konstrukcji zrębowej, oszalowana, nakryta blaszanym dachem krokwiowym. Wewnątrz rokokowa nastawa ołtarza z końca XVIII w.

Dzwonnica drewniana z końca XVIII w., zbudowana na rzucie kwadratu, konstrukcji zrębowej, częściowo oszalowana. W górnej części ścian prześwity. Dach namiotowy. Obok kościoła dwa jesiony wyniosłe o obwodach pni 235 i 265 cm.

Punkt pomiarowy stanu wód Wisły, codzienne odczyty podawane są w południowych komunikatach radiowych. Skupisko 29 lip drobnolistnych o obwodach pni do 200 cm.